پس از سقوط امپراتوری روم ، بسیاری از شهرها از بین رفتند و یا به صورت دهکده هایی کوچک درآمدند اما بعد از مدتی (نیمه دوم قرن یازدهم) به تدریج شهرهای جدیدی که معمولا دراطراف یک کلیسا یا یک صومعه قرار داشتند به وجود آمدند. شهرهای مزبور بدلیل امنیتی که داشتند ، روستائیان را بسوی خود جلب کردند و بدین ترتیب جمعیت شهرهارو به افزایش گذاشت . ساکنان اصلی این شهرها ازراه بازرگانی صنعت ثروتمند شدند و برای خود اتحادیه هایی برپا کردند که از جمله ی آنان می توان از(معماران) یا (ماسون ها) که هسته اصلی شهرها ، یعنی کلیساها را ساخته بودند یاد کرد.

از نظر مردم ماسونها بسیار محترم و کار آنان پر اهمیت بود ، لذا معماران برای آن که بر اهمیت کار خود بیفزایند ....

( به ادامه مطلب مراجعه کنید )